میزان بروز و عوامل خطر تشنج مجدد بدون مصرف دارو در دوره‌ 6 ماهه، پس از نخستین حمله

زمینه و اهداف: تشنج از دلایل مهم مراجعه به اورژانس است که گاه نشان از صدمه جدی به پارانشیم مغز می‌دهد. از آنجا که در بیماران بدون سابقه، آگاهی از سیر میان‌مدت بیماری به تشخیص کمک می‌کند، در این مطالعه شناخت پیش‌آگهی 6 ماهه بدون مصرف داروی بیماران، پس از نخستین حمله تشنج بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه از نوع مشاهده‌ای کوهورت بود. حجم نمونه را تعداد 125 بیمار که با نخستین حمله تشنج به اورژانس بیمارستان رسول‌اکرم (ص) مراجعه و ترومای اخیر سر و سابقه مصرف اخیر ضدانعقادها، الکل، مواد مخدر و روانگردان‌ها را نداشتند، تشکیل می‌داد. روش نمونه‌گیری به‌صورت متوالی انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آمار تحلیلی مجذور کای، تی‌تست مستقل و رگرسیون لجستیک آنالیز شدند. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در طی پیگیری 6 ماهه، 4/30% بیماران دچار تشنج مجدد شدند. در میان مراجعه‌کنندگان اولیه به اورژانس با نخستین حمله تشنج، تعداد مردان به‌طور معنی‌دار بیشتر از زنان بود. همچنین اختلاف معنی‌داری میان دو جنس و سابقه‌ فامیلی یا تشنج مجدد در دوره‌ پیگیری مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد عواملی همچون جنسیت، وجود Status_epilepticus و دارا بودن سابقه تشنج در فامیل درجه یک می‌توانند به‌عنوان عوامل خطر بروز تشنج مجدد در دوره‌ 6‌ ماهه‌ پس از نخستین تشنج بدون دریافت دارو مطرح شوند. بنابراین، با درنظر گرفتن این متغیرها و درمان مناسب، میزان بروز تشنج پس از ترخیص از بیمارستان به‌طور قابل‌توجه‌ای کاهش می‌یابد.